W 1966 nieopodal Mikołajowa po zakończeniu eksperymentów z prototypową stacją radiolokacyjną Duga-1 rozpoczęto budowę eksperymentalnej instalacji radiolokacyjnej pod kryptonimem Duga-2 (oznaczenie bojowe 5N77). Część nadawcza znajdowała się we wsi Łucz (ukr. Луч), a odbiorcza we wsi Kalyniwka (ukr. Калинівка).

Duga-2 została uruchomiona 7 listopada 1971. Antena odbiorcza miała wysokość 135 m i szerokość 300 m. Składała się z 30 masztów nośnych, na każdym po 11 wibratorów (dipoli) o rozmiarze około 15 m, oraz dwóch dodatkowych masztów na skraju, służących za naciąg reflektora antenowego. Antena nadawcza we wsi Łucz była nieco mniejsza. Jej wysokość to 85 m, a szerokość 210 m. Składała się z 13 masztów nośnych, na każdym po 8 wibratorów, oraz dwóch masztów naciągowych.

Celem instalacji Duga-2 było opracowanie technologii umożliwiającej wykrywanie startów rakiet balistycznych z dużych odległości. Projekt Duga zakładał zasięg 10 000 km. Odległość dzieląca przylądek Canaveral od czarnobylskiego węzła Duga to około 9000 km. Możliwości mikołajowskiej instalacji pozwalały na obserwację terytorium Bajkonuru oddalonego o około 2400 km. Dzięki temu można było przeprowadzać eksperymenty z użyciem własnych rakiet, których czas startu i pozycja były dobrze znane.

W 1995, w niepodległej już Ukrainie, Duga-2 zakończyła swoją pracę. Decyzję o jej likwidacji podjęto w 1998 i rok później rozpoczęły się prace rozbiórkowe. 26 maja 2001 wyburzono ostatnie anteny odbiorcze w Kalinówce.

Oto, co pozostało z obiektu w Kalyniwce…

oraz z obiektu pod wsią Łucz

Z pozostałościami Dugi we wsi Łucz sąsiaduje Obiekt 810, który jest czasami mylnie utożsamiany z Dugą – zwłaszcza jego dwa charakterystyczne maszty.