Na południowych obrzeżach Prypeci, w lesie, znajduje się kompleks magazynów. Są to pozostałości po dawnej bazie ORS (ros. ОРС, Отдел рабочего снабжения). Rozwinięcie tego skrótu można przetłumaczyć jako Dział Zaopatrzenia Pracowników. Była to organizacja mająca istotne miejsce w systemie centalnego planowania ZSRR. Zajmowała się centralnym zaopatrzeniem w podstawowe produkty pracowników dużych zakładów przemysłowych.

Historia ORS sięga roku 1932. Pierwsze placówki zostały uruchomione po wydaniu dekretu Komitetu Centralnego Partii i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR 4 grudnia 1932. Na początku 1935 działało już 3000 placówek, które obsługiwały 20,7 mln pracowników i ich rodzin. Udział ORS w rynku detalicznym ZSRR stanowił 20%.

Znaczny rozwój ORS nastąpił podczas II wojny światowej. Pod jej koniec było już 7600 placówek zaopatrujących około połowy wszystkich pracowników tych sektorów gospodarki, które miały istotne znaczenie dla obronności kraju. W czasie wojny obrót towarowy ORS obejmował m.in. 3 mln ton ziemniaków, 5 mln ton warzyw, 150 tys. ton mięsa.

Po wojnie, w związku z rozwojem sieci detalicznej ministerstwa handlu, w której zaopatrywała się większość obywateli ZSRR, ORS skoncentrował się na centralnym zaopatrzeniu pracowników (i ich rodzin) zakładów przemysłowych o specjalnym znaczeniu, m.in. przemysłu wydobywczego, transportu, hutnictwa, energetyki. W 1971, gdy budowała się Prypeć, udział ORS w rynku spożywczym ZSRR wynosił 21%.

Baza ORS w Prypeci, pomimo że zlokalizowana na uboczu, stanowiła jego serce. Zaopatrywała w niezbędne towary cały organizm miejski. Wszystkie sklepy detaliczne w mieście były placówkami ORS. To ORS sprawiał, że deficyt towarów nie był w Prypeci aż tak bardzo odczuwalny jak w innych miastach ZSRR. Bez niego życie w Prypeci nie było by idealnym miejscem do życia człowieka radzieckiego.